De minister van Infrastructuur en Waterstaat heeft onlangs besloten de voorgenomen overdracht van de wettelijke taken van de VAMEX - waar het Watersportverbond in het stichtingsbestuur zit - aan het CBR met een jaar uit te stellen tot 1 januari 2020

De betrokken partijen hebben in december gezamenlijk geconcludeerd dat de voortgang met betrekking tot het voorbereiden van de transitie en het maken van goede afspraken over de overgang van het VAMEX personeel nog onvoldoende was om al tot een definitieve overgang per 1 januari 2019 te besluiten. Bovendien heeft het CBR aangegeven dat het uitstellen van de overgang van VAMEX ook voor hen de voorkeur heeft, omdat een grote reorganisatie bij het CBR in 2018 nog zijn beslag moet gaan krijgen.

Er zal in gezamenlijkheid verder worden gewerkt aan het transitieplan waarin ook de kwaliteit en de tarieven van de dienstverlening bij het CBR geconcretiseerd moeten gaan worden. Het CBR heeft de intentie uitgesproken om de participatie van de watersportsector, opleiders en uitgevers te continueren in aparte gremia, passend binnen de zogenaamde governance structuur van het CBR. Ook dit zal onderdeel uit gaan maken van het nog verder uit te werken transitieplan.

De huidige aanwijzing van VAMEX als exameninstelling voor het Klein Vaarbewijs en Groot Pleziervaartbewijs zal door het ministerie van I&W met een jaar verlengd worden tot 1 januari 2020.

Nu veel boten in de winterstalling staan, is het goed om na te denken over het onderhouden van je boot en de juiste aanpak voor het volgende seizoen. Om je boot te beschermen tegen de aangroei van algen, schaaldieren en zeepokken, brengen we vaak jaarlijks onderwaterverven aan. Veel watersporters gebruiken antifouling als onderwaterverf. Wat echter niet iedereen zich beseft is dat antifouling koper of zink bevat en giftig is voor mensen, dieren en planten. Het is belangrijk om bewust na te denken over welke onderwaterverf, of antifouling je gebruikt.

We zijn het er allemaal over eens dat het beter voor het milieu is als we zo min mogelijk milieubelastende antifouling gebruiken voor onze boot, zodat we zorgeloos kunnen genieten van water en natuur. Als je vooral in zoet water vaart, kun je waarschijnlijk prima toe met milieuvriendelijke alternatieven, zoals een non-stick of een foul-release coating die je schoon kunt borstelen of spuiten.

Tips over antifouling en onderwaterverf

Kun je niet zonder antifouling in jouw situatie? Gebruik de verf dan verstandig en op de juiste manier. Varen doe je Samen! heeft informatie over antifouling en onderwaterverf voor consumenten ontwikkeld. Zo hebben ze onder andere een lijst met producten opgesteld die in Nederland zijn toegestaan. Met deze informatie en tips kan je deze winter milieubewust aan de slag met het onderhouden van je boot.

Varen doe je Samen: Tips voor verstandig gebruik antifouling >>

Antifoulingsystemen van de toekomst

Om van giftige verfsystemen af te komen stimuleert de Nederlandse overheid en diverse belangengroepen als het Watersportverbond, booteigenaren over te stappen naar antifoulingsystemen die niet milieubelastende zijn. Op 5 oktober vond daarom tijdens de Innovation Expo 2018 een bijeenkomst plaats over nieuwe antifoulings, genaamd “Biocide-vrije antifoulingsystemen”. De aanwezigen bij de bijeenkomst waren fabrikanten, watersportbedrijven, watersporters, en overheden. De watersporters werden vertegenwoordigd door Waterrecreatie Nederland, Watersportverbond, HISWA Vereniging, en European Boating Association. Tijdens deze bijeenkomst werd ingegaan op welke producten er zijn en welke nog worden verwacht. Ook wordt er gesproken over hoe deze producten in de markt kunnen worden gezet en welke ervaringen er al zijn.

De conclusie van deze bijeenkomst over nieuwe antifoulings is dat het noodzakelijk is om op termijn van de giftige/biocide dragende verfsystemen af te komen. De huidig toegelaten producten met een verlaagd kopergehalte presteren matig. Een aantal alternatieven lijkt kansrijk en kosteneffectief. Om deze producten geaccepteerd te krijgen bij de consument zal de effectiviteit onomstotelijk moeten worden aangetoond. Tijdens de bijeenkomst is een aantal suggesties besproken om op korte termijn op een wat bredere schaal praktijk beproevingen te gaan uitvoeren. Het Watersportverbond blijft dit dossier volgen.

Klik hier voor een verslag van de bijeenkomst “Biocide-vrije antifoulingsystemen”. Kijk voor meer informatie over antifouling op onze website of kijk op de website van Varen doe je Samen bij het dossier: antifouling.

In Nederland hebben we ruim honderd vaarwegknooppunten. Dit zijn drukke locaties op vaarwegen waar sprake kan zijn van een verkeersonveilige situatie. Varen doe je Samen licht het knooppunt Grou-Pikmar uit.

In het watersporthart van Friesland ligt het populaire watersportplaatsje Grou, aan het Pikmar. Een drukke bestemming in het seizoen, met diverse jachthavens en kades. Het Pikmar wordt ook veel gebruikt om wedstrijden op te zeilen, het geeft toegang tot Akkrum en er zijn mooie Marrekrite ligplaatsen.

Voor het dorpje langs loopt het Prinses Margrietkanaal, druk bevaren door de beroepsvaart en de doorgaande verbinding tussen Sneek en Leeuwarden. Ook is er aan de Noordzijde een, in de zomer veel gebruikt, veerpontje over het PM-Kanaal.

Waar moet je op letten?

Recreatievaartuigen in de jachthavens aan het Pikmar (o.a. bij het Theehuis) kunnen hinder ondervinden van de zuiging van passerende beroepsvaart.

Belangrijke tips:

- Let goed op de beroepsvaart. Er vaart daar veel grote beroepsvaart, ze gaan vaak sneller dan je denkt.

- Houd rekening met hun dode hoek. Als je de stuurhut niet meer kunt zien, ziet de beroepsschipper jou ook niet.

- Blijf goed stuurboordwal varen. Het is daar niet breed, hou dus echt strak stuurboordwal aan. Het is daar tot dicht bij de oever diep genoeg.

- Als je wilt oversteken om ergens binnen te varen, steek dan altijd haaks over en ga altijd achter een beroepsschip langs.

Bij het veerpontje geldt:

Houd stuurboordwal, geef het pontje de ruimte, deze heeft voorrang ten opzichte van een klein schip. Let op het schroefwater van de afgemeerde pont bij voorbijvaren.

Aanvullende informatie: Recreatievaart kan een groot gedeelte van het PM-Kanaal richting Leeuwarden vermijden. Er loopt een kleinere vaarweg tussen Grou en Leeuwarden, deze is ook geschikt voor zeiljachten met staande mast. Dit is een prachtige route en de moeite waard.

Lees meer over het ‘Varen doe je Samen!’ knooppunt Grou-Pikmar.

Goede, veilige vaart!

In deze editie van ‘De Boot van’ komt Theo van Mierlo aan het woord. Na een hele historie aan boten die hij heeft mogen kopen, opknappen en varen is hij nu, samen met zijn vrouw Els, al ruim 13 de trotse eigenaar van Jerom. Een Flytsevlet uit 1978 met als thuishaven De Steeg. Lees hieronder hun verhaal.

Watersportvirus

In de jaren 70 ben ik, Theo, door familie besmet geraakt met het watersportvirus, in 1982 kocht ik mijn eerste eigen bootje. Door een bescheiden beschikbaar budget werd dat een ietwat gehavende Vrijheid met zeilnummer 164. Deze, in lattenbouw gebouwde, zeilboot werd door een aantal nieuwe spanten en latten weer vaarklaar gemaakt.

Gaandeweg werd mijn droomschip een zeilende platbodem en ruilde ik de Vrijheid in voor een Grundel van 6,57 meter. Hiermee konden we met het hele gezin op vakantie. Helaas waren de weergoden de daarop volgende jaren ons niet al te best gezind. Na de derde vakantie, waarin we alleen in het eerste jaar veertien dagen mooi zomerweer hadden en overige dagen alleen maar regen, gaf de rest van het gezin toch nadrukkelijk aan volgende jaren een zonniger en zuidelijker oord op te willen zoeken. De boot was niet echt geschikt was om alleen mee te zeilen en werd ingeruild voor een open zeilboot, een Top, een lichte boot die ook uitstekend op de trailer mee kon naar verdere oorden.

De liefde voor een platbodem bleef kriebelen en bij toeval kwam ik in 1991 in aanraking met een zeeschouw van tien meter. Gebouwd door een Zwolse eigenaar van een constructiebedrijf, die onvoldoende tijd had om het schip af te bouwen en de boot casco aan de plaatselijke slager verkocht. Die heeft het schip laten betimmeren en voorzag het van rondhout, zwaarden, zeilen en andere benodigdheden. Dit schip, inmiddels 3 jaar oud, zonder één mijl op de teller trof ik aan in een weiland afgedekt onder een zeil. De prijs was inmiddels naar voor mij acceptabele waarde gedaald en ik durfde de uitdaging aan om er een zeilend schip van te maken. Heel veel klus uren en een jaar later, werd het afgemeerd in Friesland en zijn er vele weekenden en vakanties met veel plezier op doorgebracht. Door een veranderde gezinssituatie werden de mogelijkheden om regelmatig naar Friesland te beperkt en werd weer besloten tot verkoop. De zeeschouw werd verruild door opnieuw een open zeilboot, ditmaal een Skarl 685.

Camper of motorboot

Tijdens een vakantie in 2006, staand aan een prachtig meer in Zuid Duitsland ontstond er een discussie over aanschaf van een vervoermiddel. Die bestemd moest zijn voor recreatieve doeleinden, of te wel een camper of boot (een motorboot dan wel). Dat pleit werd gewonnen door de motorboot, waarbij het een voorwaarde was dat het dan wel een motorboot moest worden met een open kuip. Daar zijn we met volle tevredenheid in geslaagd met de aankoop van ons huidige schip, de Flytsevlet, Jerom, genaamd.

Specificaties

Onze boot is een Flytse motorvlet van 10,5 meter, gebouwd in 1978 op de Flytse werf in Elburg. De betimmering is uitgevoerd in Ijlst. De voortstuwing vindt plaats door een stoere 100 pk sterke 6 cilinder Ford diesel. Die wordt gevoed uit een 400 liter dieseltank. De watervoorziening aan boord komt uit een 400 liter watertank, plus natuurlijk wat losse ‘drank’ voorraad.. De opdracht voor de bouw van dit schip is gegeven door de eerste eigenaar, die een vakantiehuisje had in Lemmer en er alleen maar dagtochtjes mee maakte in Friesland. In 1993 is de boot overgenomen door een echtpaar uit Rheden en kreeg hij als thuishaven de WSV de Engel in De Steeg. In 2006 kwam ik in het bezit van de boot. De thuishaven is nog steeds De Steeg. Door zijn stoere uiterlijk werd de oorspronkelijke naam (Musk) omgedoopt tot Jerom (verkorte naam van Jerommeke uit Suske en Wiske).

Onderhoud van Jerom

Inmiddels varen we al 12 jaar met veel plezier met deze boot. Gezien zijn leeftijd ontkom je er natuurlijk niet aan dat er soms grotere en kleinere onderhoudsklussen moeten gebeuren. Dit zie ik zeker niet als een last, iets wat op het water vaart en is blootgesteld aan weer en wind vergt nou eenmaal onderhoud. Ook het mechanisch gedeelte vraagt op tijd zijn aandacht. Aangezien ik graag klus en ook graag dingen bedenk die makkelijker, fraaier of comfort verbeteren. Zeker sinds mijn pensionering heb ik veel tijd en is het een prima besteding.

Van het technisch gedeelte heb ik in 2007 een aantal onderdelen gereviseerd of vervangen als gevolg van het vollopen van het motorruim. Door een lekkende deksel van de wierpot is het motorruim tot ¾e van zijn hoogte onder water komen staan. Dit had tot gevolg dat de startmotor, dynamo, webasto kachel, accu en oplader vervangen of gereviseerd moesten worden.

Helaas begon het teakdek problemen te vertonen waardoor het verwijderd moest worden (met tranen in de ogen) om te voorkomen dat het stalen dek eronder zou gaan doorroesten. Ook is inmiddels de stuurcilinder voor het roer vervangen en de hydraulische stuurinrichting aangevuld met een elektrische hydraulische pomp om ook op afstand te kunnen sturen. Komend seizoen moet de bestaande stuurpomp worden gereviseerd.

Vorig jaar is het schakelpaneel en het centrale deel van de elektra vernieuwd en uitgebreid met wat extra instrumenten. Zo ook heb ik een temperatuurmeter met een voeler in het uitlaatsysteem gezet.

Voor de uitrusting van de boot staan nog een aantal wensen op het verlanglijstje. Dit betreft een vluchtluik boven de stuurstand, warmwaterboiler en een zonnepaneel. Kortom, voorlopig nog geen gebrek aan klussen. Dit vind ik, naast de beleving op het water, ook een wezenlijk en zeker geen onplezierig onderdeel van het zijn van een watersporter.

De eerste verre tocht

In 2007 wilden wij met onze zoon en hond voor het eerst een verre tocht maken, de Maas op tot aan de Franse grens. Helaas strandden we al een kilometer voorbij het Huissense veer op het Pannerdensch kanaal. Oorzaak: een lekkage van de deksel van de wierpot. Op een haar na bereikten we de wallekant. Inmiddels kwam ook door het loosgat in de kuip het water naar binnen. Er volgden angstige minuten. De via de ANWB alarmcentrale ingeschakelde hulp kwam massaal op gang. De waterpolitie was als eerste ter plaatse, gevolgd door een zestal brandweerlieden, badend in het zweet met volle bepakking, ploeterend door een maisveld in de brandende zon. Vervolgens verscheen op de dijk nog een politiewagen en ambulance. Als kers op de taart arriveerde er ook nog een boot van RWS, dus aan hulp geen gebrek! Maar daarna wel werk aan de winkel in plaats van vakantie.

Poging twee

Onze tweede poging met hetzelfde doel eindigde in Maastricht. Daar kregen we van de havenmeester te horen dat de sluis in Huy zonder vooraankondiging in onderhoud was genomen. De bakens verzet en via het Albertkanaal naar Antwerpen en de Zeeuwse wateren weer terug naar huis. Dit voorval heeft de vakantiepret zeker niet gedrukt.

Uiteindelijk zijn we er in 2017 in geslaagd om de Maas in zijn geheel te bevaren. Een geweldige tocht en ervaring. In 9 weken van Rheden de Maas op, naar de Moezel en in de afvaart via de Rijn weer naar huis.

Voor dit jaar staat Berlijn op de planning. Weer een geheel nieuwe uitdaging en zo zullen er hopelijk nog vele volgen.

Jouw boot in de volgende editie van ‘De boot van…’?

Heb jij een mooi verhaal te vertellen over jouw sloep of motorboot? Een bijzondere toertocht gemaakt? De beste tips & tricks over hoe je jouw boot het beste kunt onderhouden? En wil je jouw verhaal delen met andere? Meld je dan nu aan voor de rubriek: ‘De Boot van …”. Een maandelijkse rubriek in het online magazine van het Watersportverbond.

Heb jij een bijzonder verhaal over jouw boot te vertellen? Stuur dan een e-mail naar communicatie@watersportverbond.nl.